Op naar Moshi... Dag Zanzibar!

Ha allemaal,

Wat is het altijd weer leuk om alle berichtjes te lezen ;) Voor mij is het weer even geleden dat ik een berichtje heb geplaatst, maar dat kwam omdat het de afgelopen paar dagen (ongeveer 10 schat ik) iets rustiger was voor mij... Hoewel, ik heb het druk genoeg gehad vind ik zelf, maar ik was steeds op dezelfde plek en deed veel dezelfde dingen: erg rustig dus ;)

De afgelopen tijd heb ik vooral op het prachtige eiland Zanzibar in de Indische Oceaan doorgebracht. Maar voor de oplettende lieden zit er natuurlijk enige tijd tussen mijn verblijf in Tabora en mijn verblijf hier op Zanzibar (en ook enkele honderden kilometers). Nadat ik mijn vorige verhaal gepost had ben ik twee dagen later naar Dodoma gegaan, wat de officiele hoofdstad van Tanzania is (jaja, je leert ook beetje topografie van reizen). Echt een stad van niks; ik kon geen toeristische attracties vinden daar :( (maar ja, misschien moet ik daarvoor toch een Lonely Planet opendoen). Maar goed, wat Dodoma wel had was wederom de MAF ;) Heb vanuit Tabora geregeld dat ik een nachtje kon slapen in het MAF guesthouse en ben op mijn dooie gemakje de hangar binnengewandeld waar ze me gelukkig ook nog het een en ander konden laten zien. Wel heel anders dan in Uganda trouwens; iedereen woont in zelfde compound naast elkaar (pfff, je moet maar ruzie hebben) en het is er volgens mij veel rustiger dan in Uganda... Op het eerste oog vond ik ook de sfeer wat minder enthousiast; alsof het een beetje aan het doodbloeden is in Tanzania... Maar toch was het weer leuk om te zien en ik had iig een lekker bedje, wat natuurlijk het belangrijkste was. De ochtend daarop met de bus naar Dar es Salaam, de grootste stad van Tanzania (hoewel nog steeds een klein centrum). En ja, toen kwam ik aan in de hitte... Ik dacht dat het al warm was onderweg, maar nee hoor :( Pfff, ik kan er nog steeds (ook nu) niet helemaal goed tegen. Dar es Salaam is een rare stad, helemaal niet zo druk als Tanzania, schijnt ook wat onveiliger te zijn. Verder is er eigenlijk ook niet veel te doen; je kunt hoogstens een of twee dagen een beetje de stad en de cultuur verkennen en dan zo snel mogelijk een bus of boot pakken naar je volgende bestemming... Een aanradertje is de boot overigens; richting Zanzibar wel te verstaan ;) Op zaterdag (mijn tweede dag in Dar) dus zelf ook direct de boot gepakt naar het eiland Zanzibar.

Zanzibar is vanaf toen tot nu mijn verblijfplaats geweest. Echt een prachtig eiland, best wel groot (voor afmetingen zie googlemaps), veel zon, prachtige stranden, super heldere zee, hele aardige mensen. Verder hebben ze er lekker eten ;) de laatste paar dagen enorme plensbuien, een leuke doolhofstad (Stone Town) en tsja, Zanzibar is gewoon Zanzibar en heeft gewoon iets... Het is wel een beetje erg toeristisch, wat weer jammer is. Op Zanzibar had ik afgesproken om mijn vervolgtaalcursus Kiswahili te doen... Verder zou ik daar 6 medestudenten geneeskunde ontmoeten die daar ook allen met hun taalcursus waren gestart.

Bij aankomst had ik allereerst voor een redelijk prijsje een leuk hotelletje voor twee nachten gefikst om mijn spullen makkelijk te kunnen dumpen. Toen ik aankwam werd ik bijna direct door Bob en Bert-Jan (twee geneeskundevrienden) geintroduceerd bij de taalcursus en omdat ik in Tabora een mailtje had gestuurd over de mogelijkheid van een gastgezin werd ik daar maar vast direct geshowed en gelukkig goedgekeurd; mission nr 1 accomplished: a place to stay! En wat voor place; een redelijk jong (moslim)stel (man 40, vrouw 26; zal wel met uithuwelijken te maken hebben) met een leuk en net appartementje twee verdiepingen in de flat boven het klaslokaal (ahum) waar we Swahililes kregen voor 10 euro all-in per dag (goedkoop voor ZNZ-begrippen). Gelukkig voor me kon de vrouw des huizes goed koken en ben ik misschien zelfs wel aangekomen hierzo ;) Had fijn een eigen kamer met twee persoonbed met een waaier erboven die zelfs s nachts de hitte niet echt goed kon verdrijven (lag dus altijd maar achterstevoren in bed met mijn hoofd onder de waaier ;)).

Dan de Swahilicursus (en natuurlijk het Swahili spreken op straat en gastgezin). Toen ik aankwam moest ik een test maken waarbij ik de engelse woorden al niet eens snapte :S Dus op sommige punten jammerlijk gefaald... Toch vond mama Anti (onze lerares) het goed dat ik Bob en Bert-Jan bij hun les vergezelde (de 4 andere geneeskundestudenten, Bianca, Ines, Eefje en Janneke waren op een dag na klaar), waardoor ik dus de eerste paar dagen vooral alles moest inhalen wat zij al geleerd hadden. Een voordeel wat dit mij heeft gebracht is dat ik wel (in theorie) iets meer kennisoverdracht heb meegekregen... Maar argh, de praktijk wil nog niet zo. Het blijkt moeilijker dan ik dacht om 'ff' een taal te leren :S De taalcursus duurde voor mij gelukkig (ik had het wel een beetje gehad met alle theorie) tot vanmorgen; iedere morgen (behalve weekend) van 8.30 tot 12.30 zat ik in de schoolbanken... Ieder morgen kreeg ik van baba Hamisi (hulpje van mama Anti, familierelatie snap ik nog steeds niet) dezelfde vraag en was het antwoord ook nagenoeg hetzelfde. Maar alla, ik merk dat ik toch gelukkig langzamerhand wel wat stapjes vooruit ga en toch steeds wat beter kan communiceren... Groot manco is de snelheid waarmee iedereen praat en mijn beperkte vocabulaire (vooral de snelheid van oproepbaarheid uit de donkere achterkamertjes van mijn grijze massa). Gelukkig heb ik nog 3 maanden om te oefenen ;)

Wat heb ik nog meer gedaan? Op zondag kon ik hier gelukkig weer een engelse kerkdienst bezoeken, wat erg fijn was. Geeft toch weer een fijn zondagsgevoel; de rustdag... Wat heeft deze 'gewoonte' die ik als kind heb mee gekregen toch een levensverruimende uitwerking! Wat fijn dat ik dit als keuze van mezelf graag kan en ook mag doen... Verder kon ik hier doordat ik echt vrij was deze dag ook altijd gebruiken om heerlijk uit te rusten van de lesweek. Ik heb ook nog het strand bij Kendwa Rocks bezocht, een prachtig wit strand met lichtblauwe zee, ruisende palmbomen blabla... echt waar! Op sommige plekken is het echt een paradijsje :) Je moet alleen verdraaid goed oppassen om niet te verbranden! Een hoogtepunt om nog te vermelden van mijn verblijf op Zanzibar is mijn Open Water Diver Certificate... Ik heb in 4 dagen tijd (een zaterdag en 3 middagen) mijn duikcertificaat gehaald om in de zee te duiken ;) Gaaf joh! Eerst allemaal theorie met allerlei toetsen wat gewoon stug doorlezen is... Daarna een middag duiken in het zwembad, daarna twee middagen duiken in de zee (tot 18 meter diepte)... Ik wilde het altijd al een keertje doen/proberen in mijn leven en tsja, het is er nu van gekomen. Allereerst koste het 450 dollar, maar na enige praatwerk heb ik daar 50 dollar afgesnoept ;) En het was het geld dubbel en dwars waard! Vanaf de 'realiteit' boven water in een bootje plons je in het water en laat je je langzaam zakken en plotseling ontvouwt zich voor je ogen een echt wondere, prachtige wereld... Een rust... Allemaal vissen om je heen, koraal onder je, luchtbellen langs je oren, zout water soms in je masker en neus, soms enige paniek als je een of andere rare exercitie moet doen zoals je masker afzetten enzo... Brrr, ik heb het echt niet op het afzetten van het masker :( Kan ik niet zo tegen (komt er water in je neus...) Maar ja, we survived the bubbles en ik ben nu heus bevoegd om te duiken! Jiha! Twas super!
Een 'dieptepunt' was dat ik niet helemaal lekker was twee dagen geleden na het duiken; van vier hoog zonder dat iemand het zag (hoop ik; beneden was de kust volgens mij vrij :P) mijn maag nog geloosd en later ook nog een keer in de toilet; dit gebeurde direct na de eerste keer duiken in de zee en ik weet nog steeds niet waar het aan lag... Waarschijnlijk toch iets in het eten, want de tweede keer duiken had ik nergens last van (kkan me niet voorstellen dat het van het duiken kwam). Alleen kan ik niet bedenken wat... Maar gelukkig ben ik nu weer in orde en klaar voor de volgende etappe van mijn reis door Tanzania.

Vanavond pak ik de boot vanaf Zanzibar, wat ik toch een beetje ga missen. Was een beetje 'thuis' geworden eigenlijk... Morgenochtend kom ik in Dar es Salaam aan en ga ik Koen ophalen een vriend van me die samen met mij drie maanden in Moshi gaat doorbrengen. Hij is de zoon van de huisarts waar ik mijn co-schap huisartsgeneeskunde heb gedaan en tijdens het co-schap hoorde hij dat hij was uitgeloot voor geneeskunde. Toen heb ik hem het aanbod gedaan om mee te gaan naar Moshi: that's how the bells are ringing right now ;) Lijkt me leuk om weer voor langere tijd een maatje te hebben! (Bob en Bert-Jan en de 4 dames zijn al weer ruim een week geleden vertrokken naar hun eindbestemmingen Rubya, Sumve en Biharamulo waar ze ook in de ziekenhuizen gaan werken). Daarna zullen we de reis naar Moshi ondernemen wat ons wrsch ongeveer een uur of 8-10 zal kosten met de bus... Misschien morgen, misschien overmorgen kom ik dus in de contreien waar ik een periode van 3 maanden zal verblijven en werken! Ik heb er zin in!

Hoewel de menigte aan indrukken veel minder is hier op Zanzibar aangezien mijn reis behoorlijk hectisch was gezien het aantal dingen dat ik deed en zag moet ik zeggen dat ik tijdens de reis veel meer rust in mijn lijf had... Tijdens het reizen had ik tenminste de tijd om alleen te zijn en rust te nemen. Nu schoot dat de afgelopen dagen er wel soms bij in; ochtend taalcursus, middag duiken waarmee gelijk je hele dag vol zit. Helaas ook je hoofd, want een tweetal cursussen volgen gaat wel gepaard met veel informatieoverdracht :S Echt, ik ben daardoor heel blij weer te kunnen gaan reizen, dat ik beide cursussen klaar heb en dat ik gewoon weer 'vrij' ben (tot volgende week :)). Dit 'vrij' gaat volgende week veranderen in 'co-schap ontwikkelingsland'; ben erg benieuwd! Hoe zal het daar zijn? Beetje netjes, mooi, goed georganiseerd? Of kom ik in een ongeordend ziekenhuis en moet ik mezelf behelpen? Hoe wordt mijn hulp gewaardeerd en ingezet? De volgende dagen zal ik erachter komen: ik zal het laten weten!

Ik ga langzamerhand weer afsluiten! Mijn tijd hier in internetcafe raakt op en ik heb zin in een koud drankje (buiten op straat zo weer te koop ;)) Ik wil iedereen weer veel succes toewensen met alles! Zet jezelf niet te hoge doelen in datgene wat je wilt bereiken (ik moet dat tot mijn schaamte steeds weer leren); kies een reeel doel en een doel waarvan je gelukkig word...
Tot snel horens!

Groetjes,
Jacob

P.S. Voor de mensen die bezorgd zijn als ik met mijn bericht een dag/meerdere dagen afwijk van 'mijn gewoonte': ik zou niet te sterk vasthouden aan een vaste tijd van verschijnen van mijn berichtjes... Onderhevig aan diverse factoren: stroom, tijd, gebeurtenissen, enz
P.P.S. Pubcie HOOG! Tijgers zitten niet in Afrika ;)
P.P.P.S. Quo Vadis! Met een klein beetje heimwee zie ik iedere week weer de prachtige nieuwsbrief voorbij komen waarin het wemelt van de prachtige en saambindende activiteiten... In gedachten zie ik me over een paar maanden weer op mijn fietsje door het prachtige Nijmegen crossen op weg naar een volgende borrel! Suc6 met de bestuursverkiezing (kandidaten f.t.-bestuur sterkte en enthousiasme gewenst!)... QV-family: hoe ist met mijn kinderen?
P.P.P.P.S. (hoever was ik met de P's) Family, how's life? Paps, alles goed? Mams, bedankt voor brieven! Aris, staat de baard er nog? Tiemen, doet mijn telefoon het nog? Woutera, alles goed in Belgie? Jantje, ga je het al winnen met handjedrukken van me? Hendrik, weet je al wat je gaat worden? AB, alles goed? Barend, al bedacht dat je dokter gaat worden ;)?
P.P.P.P.P.S. Alle andere vrienden; alles goed in NL en daarbuiten?