Weer aant reizen geslagen; Malawi

Muli bwanji? Goedemiddag allemaal!

Hoe staat het met het leven in Europa? Begint de lente alweer een beetje aan te breken? Ik ben nu vanwege ettelijke dagen reizen in de positie om vanuit Windhoek (Namibie) weer een berichtje te posten...

Hier gaat alles naar omstandigheden prima! Vorige week maandag (1 maart) ben ik begonnen met reizen om een uur of 6.00 in ochtend en vanochtend rond 7.00 (denk ik; mijn telefoonbatterij was leeg dus mijn klokje deed het niet) in Windhoek aangekomen... Sinds het begin van mijn reis had ik een goede week last van een ontstoken insectenbeet (ik zou niet weten wat voor beest maar het produceerde een bult zo groot als een appel) op mijn rechtervoet wat hinderlijk, pijnlijk en vervelend was; gelukkig gaat het sinds een aantal dagen wat beter! Remedie? Beentje veel omhoog (tsja, sommige medepassagiers in de bussen kijken soms wat raar) en een kuurtje antibiotica; ook heb ik het idee dat het water van de Zambezi river ook zuiverend werkte ;) Naast deze nog aanwezige bobbel (resten van infectie) op mijn wreef ben ik verder springlevend en goed in staat alles te doen en hoop ik morgen opgehaald te worden om met mijn 5-weken werk in het wildpark te beginnen... Ik kan wel eufemistisch zeggen dat ik er naar uitkijk!

Natuurlijk is er in de tussentijd ook weer het een en ander gebeurd; ik zal even kijken of ik het allemaal in een bericht stop of dat ik het opsplits (ook gezien de nog 9 minuten die ik nog schijn te hebben in het internetcafe... misschien even wat bijkopen). Op de eerste dag heb ik een busreis van ongeveer 14 uur gemaakt van Moshi naar Mbeya (noord --> zuid Tanzania)... was een hele busreis, maar het was wel makkelijk dat ik een stoel met veel beenruimte had besteld en (warempel) ook kreeg. Verder kregen we regelmatig drinken in de bus (alleen een beetje jammer dat ze dat altijd kwamen uitdelen na een korte stop waar iedereen natuurlijk zijn/haar dorst al half had gelest... maar ja, het gaat om het gebaar) en soms zelfs snoepjes of koekjes; en dat voor Tanzania? Ook had de chauffeur de snelheid er behoorlijk inzitten; in het donker reed hij zelfs nog harder dan terwijl het licht was (soms over 120 over donkere bergweggetjes); voordelig is in ieder geval dat je nog een beetje fantsoenlijk aankomt (rond 23.00) om afgehaald te worden door vrienden. Ik ben in Mbeya op bezoek geweest bij de familie Karels (Jacob, Albertine en twee kinderen; www.jacobenalbertine.nl). Via via had ik gehoord dat ze in Mbeya verbleven (waar ze sinds een aantal maanden aan de slag zijn bij een bijbelvertaalproject); zelf kende ik Jacob Karels (jaja, het wordt verwarrend vanaf nu) nog een beetje van gezicht van de middelbare school omdat hij een ligfiets had waarmee hij naar school fietste ;) Na een heerlijke (doch late) maaltijd, met zelfs een (bijna hollandse) groentesoep, kon ik voldaan mijn bed in rollen. De dag daarop ben ik met Jacob de omgeving van Mbeya gaan verkennen; het is echt prachtig daar (in ieder geval deze tijd van het jaar met de vele regenval: fantastisch groen!). In de ochtend zijn we vertrokken naar Daraja la Mungu (de brug van God), een basaltoverspanning (natuurlijke brug) van zo'n 20 meter over een rivier die door een schilderachtig dal heenstroomt... Ook de omgeving met diverse watervallen, met een 'boiling pot' (soort waterval waar water in klein gat valt) en groene glooiende heuvels hebben we met een bezoek (en de heuvels met een klim) vereerd. Daarna zijn we naar 'worlds end viewpoint' gereden om daar van het zo aangeduide 'fantastische uitzicht over het Ruaha dal' te genieten; dit viel letterlijk en figuurlijk in het water aangezien de hele berg (en dus ook viewpoint) in een mooie wolk was gehuld en onder het zoeken naar de plek (op hoop van een opklaring) begon het zelfs te regenen... Omdat het qua bewegwijzering onvindbaar in de omgeving van Mbeya (waar we tijdens onze speurtocht achterkwamen) hebben we verder niet meer moeite gedaan om nog meer plekken in de omgeving te bezoeken en hebben we de middag met een bezoek aan hun huis in aanbouw besloten... Ik vond het echt gaaf om weer een keer bij een nederlands gezin te kijken, het is fijn als je discussies/gesprekken in het nederlands kunt voeren omdat je je dan toch beter kunt verwoorden! De volgende dag maar weer verder... Tsja, ik zat met een strak schema omdat ik een bus had geboekt voor 10 maart van Livingstone naar Windhoek...

Vanuit Mbeya ben ik op reis gegaan naar Malawi met het idee om 'maar ergens' uit te komen ;) Helaas ben ik nog een keer achter de ware afrikaanse mentaliteit gekomen (van het schorriemorrie dan) toen ze me een busticket verkochten naar Lilongwe (hoofdstad Malawi) maar er nadat ik de grens over was (en dus alle stempels had enzo) geen bus bleek te zijn... Weg enkele duizenden Tsh :( Grrr, ik was bijna teruggegaan om de boosdoener even bij zijn kladden/lurven te grijpen (waar die dan ook mogen zitten). Maar niet getreurd: om het verlies te compenseren dan maar liften... Ben uiteindelijk met een Tanzaniaanse man die in Swaziland werkte (en daar ook naartoe onderweg was) de hele nacht door gelift naar Blantyre (zuiden van Malawi), een plek waar ik niet had gepland te zijn... Maar ja, kon ook prima omdat ik het in mijn hoofd had om in Zomba de ouders van Henkjan (dispuutsgenoot CSFR) te bezoeken. Onderweg kreeg ik helaas steeds meer last van mijn onstoken insektenbeet waardoor ik antibiotica gauw heb gekocht in Blantyre. Vanaf Blantyre ben ik met een minibus naar Zomba gegaan waar ik door de familie Oomen ben opgehaald (daar woonachtig; vader, moeder en nog een zoon, alle andere kinderen wonen verspreid over de wereld). Ze wonen er echt gaaf; op de hellingen van het Zombaplateau (wat een beetje de toeristentrekpleister is) met een prachtig uitzicht en ook een gaaf huis. 's Middags nog een korte rondleiding door omgeving die ook nat en mistig was waardoor het uitzicht hoger op de berg nihil was... (behalve spookachtige foto's van het bos) Daarna een heerlijk hollandse pot met boontjes en gehaktbal en mijn dag kon niet meer stuk. In een aantal uren is het echt gaaf om te zien hoe je mensen die je eerst niet kent toch goed leert kennen; zo goed dat ik het knippen van mijn te lange haar aan de heer des huizes heb overgelaten. Met dankbaarheid kijk ik ook terug op de gave gesprekken over hun positie in de zending daar en hoe hun leven door God geleid is! Dat geeft inspiratie!

De volgende dag, ondanks het feit dat mijn voet me erg hinderde, toch maar weer verder gereisd. Uiteindelijk is het me gelukt om die dag en Lilongwe Backpackers te bereiken en een heerlijke duik in Lake Malawi te nemen ;) Het is er echt gaaf bij het meer (nu super rustig en een prachtige natuur!). In de Backpackers met wat mensen die ik daar ontmoete nog wat gedronken in de stad om de volgende dag naar Zambia te vertrekken... Een hele belevenis (na ons uitslapen waren de eerste bussen al vertrokken) en na etterlijke malen heen en weer lopen werden we in een minibus geduwd waar samen met ons nog zeker 10 mensen en nog veel meer zakken met kleding opgevouwen waren; gelukkig was het maar een reis van een anderhalf uur. Bij de grens zonder problemen Zambia in en in Chipata naar de bus... Yeah, hij vertrekt om 14.00! En raad wat, ik was er precies om 14.00... Een aantal uur later stond de bus nog op dezelfde plek en uiteindelijk moesten de buschauffeurs en conducteurs toegeven dat ze pas de volgende ochtend gingen; wat een leugenaars (en dat alleen om mij in hun bus te krijgen). Maar niet getreurd: dat was een gratis nachtje slapen in de bus ;) Helaas was gratis ook garant voor een enigszins lage kwaliteit slaapplek :( Om 5.00 in de ochtend vertrok dan eindelijk de bus om rond 14.30 in Lusaka aan te komen (beetje traag, maar ja). Daar was dusdanig niks te doen dat ik gelijk maar weer een bus heb geboekt voor Livingstone (op naar de Victoria watervallen!)....

Ik ga het hierbij laten (mijn 9 resterende minuten zijn nu 5 minuten geworden, en ik heb al 30 minuten extra gekocht)! Op naar mijn backpackers locatie om vanavond heerlijk te chillen! Tijdig rust nemen en soms relaxt kunnen zijn is echt fijn :) Ik spreek uit ervaring!

Veel succes met alles, ook met rust nemen!

Jacob

P.S. Pfff, het begint al op te schieten; ik kom alweer bijna de westerse onrust binnen... Maar ik ga daar nog maar niet teveel over nadenken ;)
P.P.S. Ik heb nu een nieuw nummer (weet ff niet namibie kengetal, 081-4275220)