Mzungu arrived in Uganda!

Ha allemaal, friends, family, everybody!

Het is weer hoog tijd om mijn gewoonte van regelmatige berichtgeving vanuit 'het verre' op te pakken en dit ook een beetje vol te houden. Nu ik alweer 4 dagen op reis ben wordt het ook weer tijd om alle ervaringen, die in hoog tempo mijn ogen/oren/mond/neus/gedachten (jaja!) binnenkomen wat te ventileren. De eerste paar dagen had ik ook wat tijd nodig om weer tot mezelf te komen, mezelf buiten het NL-leven te wanen, en een beetje een reizigershouding aan te nemen... Zo'n houding alsof je al jaren rondloopt in het land en je niet meer door iedere taxichauffeur van je a propo te brengen bent en je net doet alsof je wel weet dat je kunt afdingen ;) Want... het is toch wel weer gek om echt in het buitenbuitenland te komen (Afrika zeg maar) waar de cultuur net iets anders is dan in Europese steden en je op je gemak te gaan voelen. Toen ik in Nairobi was geland en met taxi richting de stad ging dacht ik eerst (het was rond 04.00 's nachts): 'dit is echt geen goed idee geweest, ik wordt zo afgevoerd en beroofd'... het viel gelukkig mee :) Voel me nu ook helemaal thuis in Uganda; is fantastisch land, super vriendelijke mensen, enorm veilig om alleen te reizen (ook 's avonds op straat enzo!)... Dusse: niemand hoeft zich zorgen te maken (denk ik), eh, mams :)

Maarre, ik zal eens proberen in chronologische volgorde iets te vertellen van mijn belevenissen tot nu toe... Hopelijk kan ik dan iets lijn in het verhaal brengen voor jullie! De reis begon eigenlijk al met inpakken... Dat is echt een belevenis op zich man :) Echt zoiets waar je keuzes moet maken waarin ik niet altijd evengoed ben helaas :) Wat gaat erin/wat gaat uiteindelijk niet mee... Toch te zwaar? Zou dit er niet nog in passen; ik ga toch 6 maanden, heb het vast nodig. Zodoende had ik uiteindelijk een enorme backpack van 75 liter afgeladen volzitten met allerlei prulletjes waarvan ik sommige beter thuis had kunnen laten; maar ja, mogelijk nog eens handig he, komende 6 maanden. Verder nog een kleine rugtas en een heuptasje: alles bij elkaar zeker 25 kilo... Argh, dat moet ik 6 maanden lang meesjouwen dwars door Afrika: reken erop dat ik gespierd terugkom :) Maar ala, ik ging donderdagochtend om 06.00 met auto richting De Buunderkamp (tankstation tussen Ede en Arnhem) waarvandaan ik gelift ben naar Frankfurt; had express beetje vroeg gepland ivm met een deadline (is toch gek liften hoor!). Het liften ging echt prima: met snelheden van 190km/h (en wrsch soms wel harder) in een gave audi, range rover en mercedes was ik er rond 10.00-10.30 en had uren de tijd ;) Met Egyptair uiteindelijk via Cairo naar Nairobi gevlogen; prima maatschappij, behalve dat het tweede vliegtuig wel een slagje ouder was dan ik gewend was (maar alles zat erop en eraan en deed het prima :)). Ik vind die vliegtuigen altijd verschrikkelijk omdat ik nooit kan slapen, maar ja, als je alles met bus moest doen (of met fiets, zoals een duitse reiziger die ik tegenkwam): das ook niks. In Nairobi was ik zo door visumcontrole heen met twee stempels, mijn bagage kwam veilig aan (ondanks het gehaast op Cairo) en heb ik in alle vroegte dus een taxi gepakt naar de stad waar ik bij een busmaatschappij een reis heb geregeld een paar uurtjes later naar Jinja in Uganda; na ons vertrek om 7.00 kwamen we daar om 05.30 ofzo aan... pfff, wat een reis. Das echt een belevenis op zich; langzamerhand wordt je helemaal ondergedompeld in de cultuur en mensen. Er zitten allerlei mensen in de bus met wie je af en toe dingen uitwisselt; heb al diverse vrienden gemaakt (met een ga ik wrsch deze week reizen door Uganda)! Ehm, echte vrienden ;) Iedereen wil hier volgens mij graag een mzungu (blanke) vriend... Verder zie je tijdens de busreis alle natuur, cultuur aan je ogen voorbijschieten (jaja, er wordt als een gek gereden!); met de meest gekke inhaalmanoevres wordt een weg gebaand over soms hobbelige wegen. Als de weg gemaakt moet worden rijdt men gewoon beetje door de bus over allerlei hobbels weer naar de weg; af en toe krijg je de schrik van je leven als er hard geremd wordt, je de bus al voelt omkantelen, maar verder gaat het prima ;) In Jinja mijn intrek genomen in een hostel (backpackers, coole plek; onthouden!) waar ik direct een kayaktour (in twee persoons, met gids) over de nijl heb gepland; beetje wild water zeg maar! Dat kayaken was echt supergaaf; als je in Uganda komt moet je dat zeker doen... Met het hoofd in de golven en niet zomaar golfjes (paar meter soms); watervallen af van paar meter (2x een van 3 meter)! Ik was al de allereerste van alle mensen die in het water lag met mijn gids; schaamschaam! We gingen als eerste het water in (jaja, hoe kan het anders) en een beetje proberen, maar toen sloegen we om en ik had nog niet de instructie gekregen hoe ik al zittend in kayak moest omdraaien (eskimoteren). Dat eskimoteren is overigens wel cool: als je dan op z'n kop in het water hangt moet je je peddel loslaten en de boot omarmen en dan draait de gids met een beweging van de peddel de boot overeind (als het lukt; 2x onderweg nog mislukt); als het mislukt moet je uiteindelijk jezelf onder water bevrijden en moet je dus zwemmen... Ik heb geloof ik 4-5x moeten zwemmen en we zijn iig 2x heelhuids omgedraaid: vet cool dus! Zondag in Jinja naar dienst in Ugandees geweest waar ik dus niks van verstond maar met een beetje vertaling ging het redelijk; in de late avonduren naar Kampala gegaan met de gratis bus van de backpackershostel en door alle drukte gearriveerd in het andere hostel (ook backpackers; ook wel leuke plek). Vandaag heb ik een beetje stad verkend, dingetjes gekocht en geld gepind (was echt een crime; pfff, maar bij een bank gelukt; heb zo'n twintig verschillende bankautomaten geprobeerd maar allemaal weigerden ze mijn Rabokaartje... toch dus Visa aanschaffen volgende keer!). Daarna naar MAF gegaan (mission aviation fellowship) die hier met 5 vliegtuigen op vliegveldje bij Kampala is gestationeerd; echt gaaf om uitleg te krijgen hoe het daar aan toe gaat (lijkt me leuk in toekomst nl!) en ff vliegtuigjes kijken en voelen... Vanavond was ik uitgenodigd bij een gezin waar ik heb meegegeten en daarna heerlijk de hele avond gevolleybald met allemaal mensen van MAF en internationale school daar... vette competitie :) Al met al heeeeel veel gedaan en ik heb nog niet eens alles verteld :)

Pfff, ik heb het idee dat ik maar aan het schrijven ben zonder dat er enige structuur in zit, maar ja... Ik moet geloof ik gewoon nog ff wennen aan het feit dat ik weer ga posten op waarbenjij.nu en moet nog even 'de schrijfvaardigheid' ontwikkelen.

Kga deze week nog kijken in het ziekenhuis van Kampalam met een of twee NL studenten (geneeskunde) die hier ook zijn en ik heb ontmoet bij het raften in Jinja; lijkt me leuk om diverse ziekenhuizen te zien en te kunnen vergelijken enzo ;) Ik wordt iig morgen al om 8.15 (ehm, meestal lig ik dan nog in bed te ronken) verwacht voor een klinische les. Verder heb ik met de Ugandees (met Engelse verblijfsvergunning) die ik in bus tegenkwam afgesproken en ga ik bedenken wat we gaan doen komende dagen; auto huren? gorilla's kijken? safari? Rwanda? Ik weet het niet: we proberen er gewoon iets moois van te maken :) Reizen is echt gaaf; het laat je even de relativiteit van alles in NL zien... Je leventje dat daar toch best wel 'geleefd wordt', je vaste dingen die je altijd doet zijn ineens niet meer gewoon, je normale ritme is verstoord, je hebt ineens tijd te over... En je bent op jezelf aangewezen, een persoon die je dan soms ineens weer wat beter leert kennen omdat je die soms een beetje was vergeten bij te houden ;) Uiteindelijk is dat wel wat snel gebeurd: je leeft, je leeft, je leeft en ondertussen neem je niet te tijd om soms rust te nemen voor jezelf, na te denken over het leven en over jouw positie in de wereld... Belangrijk! (also for you friends! rafiki zangu!) Ik hoop jullie in volgende berichten nog wat mee te nemen op reis ook langs allerlei belevenissen die je ook 'met jezelf' kunt beleven... Wordt dit verhaal nu wat te lang voor vrees ik! Ik hoop dat ik van reizen iig veel ga leren, en ook de relaxte tijden weet in te plannen... Is in ieder geval vandaag al gelukt; ik heb vanochtend heerlijk geslenterd door Kampala, mensen gekeken: wat een belevenis! Duizenden mensen proberen wat geld te verdienen door allerlei prulletjes te verkopen: hoe zouden ze rondkomen? Ach, wat is het leven toch soms oneerlijk! Wat hebben wij het in NL/Europa goed en wat zijn wij vaak ontevreden... Laten we vooral blij zijn met wat we hebben en krijgen!

Ook hier in Uganda ben ik christen... onder veel christenen! Op veel taxibusjes staan allerlei christelijke leuzen als 'God knows', enz. Ook tijdens de kerkdienst zondag mocht ik ook weer merken dat God overal is, ook daar! Ook bij het houden van stille tijd... Fijn om overal ter wereld een God te hebben die je kunt danken, bidden, vragen om leiding en hulp! Toch is het ook weer gek om hier christen te zijn als niemand (behalve God) je ziet; je moet echt je best doen om gedisciplineerd te blijven, je merkt dan hoe erg je gewoontes afhangen van de locatie waar je bent en de mensen om je heen... erg eigenlijk! Toch is het ook weer fijn, rustgevend en vertrouwd om iedere ochtend en avond stille tijd te houden en zo de dag te beginnen en te sluiten; ik denk dan ook aan jullie! Hopelijk denken jullie ook aan mij!

Gaaf dat ik op deze manier weer contact met jullie mag onderhouden! Kga zo weer eens stoppen; heb nog woorden genoeg, maar ik denk dat ik zo mijn bedje maar moet induiken ('t is hier twee uur later dan in NL) omdat ik morgen echt vroeg (oei) moet gaan reizen naar ziekenhuis... Wordt weer een belevenis om de goede taxi's te vinden (ik vertel jullie volgende keer over taxireizen :)) Is super altijd! Hey people, pas goed op jullie zelf, ook in NL (en waar dan ook)! Wees oprecht en ijverig, tevreden met wat je hebt, geniet van het leven wat je krijgt!
Laat wat van jullie belevenissen horen; ik probeer jullie op de hoogte te houden.

Groet aan ieder!
Jacob

P.S. Ik mis jullie nu gelukkig nog niet echt; heerlijk om ff alleen te zijn :)
P.P.S. ad. Civitas: suc6 allemaal... de wekelijkse avondjes zijn echt supercool! Vooral de borrels! Mmm, eigenlijk heb ik zin in een biertje ;)